Οι Παιδικές Βιβλιοθήκες του Δήμου Βόλου («Στέκι Παιδιού» της Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και Διεύθυνσης Αρχείων, Μουσείων και Βιβλιοθηκών του ΔΟΕΠΑΠ και «Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών» Νεάπολης της ΚΕΚΠΑ–ΔΙΕΚ) διοργανώνουν έκθεση της ζωγράφου-εικονογράφου Φωτεινής Στεφανίδη.
Με περισσότερα από 150 έργα ζωγραφικής, εικονογράφησης και χαρακτικής, ξεκινάει στις 5 Μαρτίου αναδρομική έκθεση της ζωγράφου-εικονογράφου Φωτεινής Στεφανίδη στο Πνευματικό κέντρο Ν. Ιωνίας Βόλου (Αρχή Λεωφόρου Σταδίου με Μανδηλαρά, τηλ:2421065212) με τίτλο Ζωγραφική σαν παραμύθι.
Επιλέχτηκαν σπουδές, σχέδια, εικονογραφήσεις, ζωγραφικές συνθέσεις, αντικείμενα και συλλεκτικά βιβλία από την μέχρι σήμερα καλλιτεχνική της πορεία.
Το Σάββατο 17 Μαρτίου στις 6 το απόγευμα, η ζωγράφος θα είναι παρούσα σε ανοιχτή εκδήλωση που θα γίνει στον χώρο της έκθεσης.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα πραγματοποιείται εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (δηλώσεις συμμετοχής Στέκι Παιδιού, τηλ: 2421031456)
Διάρκεια έκθεσης: 5 Μαρτίου – 6 Απριλίου 2012
ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ
Ζωγράφος, χαράκτρια, εικονογράφος
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Την πρώτη επαφή με την τέχνη την είχε κοντά στον πατέρα της, τον ζωγράφο Γιάννη Στεφανίδη. Σπουδές ξεκίνησε σε ηλικία δεκαέξι ετών, αρχικά σχέδιο, στη συνέχεια ζωγραφική και φρέσκο στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δασκάλους τους Γιάννη Μόραλη, Δημήτρη Μυταρά και Κωνσταντίνο Ξυνόπουλο. Παράλληλα ασχολήθηκε με την χαρακτική και τον σχεδιασμό βιβλίου καθώς και με επιμέλειες εκδόσεων στο σύνολό τους.
Από το 1988 έχει πραγματοποιήσει δεκατρείς ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής, χαρακτικής και εικονογράφησης στην Ελλάδα και Γερμανία και έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από τις συμμετοχές της στις διεθνείς διοργανώσεις εικονογράφησης και ex-libris, ξεχωριζουν αυτές της Μπολόνια, της Τεχεράνης, της Μπρατισλάβα, του Τόκιο, του Βελιγραδίου, του Παρισιού, της Φρανκφούρτης, του Σεντ Νίκλαας, του Κινγκντάο, του Πεκίνου.
Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό σχεδόν εβδομήντα βιβλία για παιδιά και ενήλικες με εικονογραφήσεις της πάνω σε κείμενα σύγχρονων συγγραφέων όπως ο Χρήστος Μπουλώτης, η Άλκη Ζέη, η Φωτεινή Φραγκούλη, ο Παναγιώτης Κουσαθανάς, η Ζωή Βαλάση, η Λίλη Λαμπρέλλη. Έχει ερμηνεύσει εικαστικά ποίηση της Σαπφώς, της Κασσιανής και του Λόρκα και λογοτεχνία του Παπαδιαμάντη και του Άνιννου. Το 2010 εικονογράφησε την τετράτομη μυθολογία με τις αφηγήσεις του τραγουδοποιού μας Διονύση Σαββόπουλου. Οχτώ από τα βιβλία που έχει εικονογραφήσει είναι συλλεκτικές, χειροποίητες εκδόσεις ενώ σε εφτά έχει γράψει και τα κείμενα. Έχει αποσπάσει είκοσι ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις στο χώρο της εικονογράφησης και του ex-libris. Σαν σημαντικότερες αναφέρονται τα Κρατικά βραβεία από το ΥΠΠΟ του 2003, του 2007 και του 2010, τα βραβεία του ελληνικού τμήματος της ΙΒΒΥ του 1995 και 2005, τα βραβεία εικονογραφημένου βιβλίου του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ του 2007, 2009 και 2010, η Golden Pen (2005) και η Plaquette (2009) της Διεθνούς Μπιενάλε Βελιγραδίου, η ΒΙΒ Plaque Μπρατισλάβας 2001 και οι εκπροσωπήσεις της χώρας μας στους διεθνείς διαγωνισμούς Hans Christian Andersen 2004, Astrid Lindgren 2008 και BNF (Εθνική Βιβλιοθήκη Γαλλίας) 2009.
Ζωγραφική σαν παραμύθι
Σε τούτη την έκθεση, με απλά βήματα και χωρίς λόγια, αφηγούμαι προσωπικό παραμύθι μέσα από σχέδια, χαρακτικά, σπουδές, καταγραφές στιγμών, εικονογραφήσεις κάθε είδους, πίνακες, σκέψεις ζωγραφιστές.
Και, να τα βήματα:
- Έντονα χρώματα για την αρχή, το Ηράκλειο Αττικής των παιδικών μου χρόνων, και κάποιες από τις πολλές εικόνες, τότε που μπερδεύονταν στο μυαλό μου τα ελληνικά παραμύθια με τα ρώσικα του Βασίλι Καντίνσκι.
- Οι ρίζες, ισχυρότερες, φωνάζουν και καλούν την ελληνική τετραχρωμία (ώχρα, χοντροκόκκινο, μαύρο, άσπρο) ελάχιστα στολισμένη με λαμπερά χρώματα σαν το μπλε Πρωσσίας, το βερμιγιόν, το κίτρινο του λεμονιού, το πράσινο του τσιμέντου και το μπλέ του κοβαλτίου.
- Οι σπουδές, άγνωστο γιατί, γκριζάρουν τους τόνους. Η Αιολική Γη όμως, την ίδια περίοδο, ξεκαθαρίζει την παλέτα και το συναίσθημα σε ολοκάθαρες ώχρες και χοντροκόκκινα.
- Λίγα χρόνια μετά, ο Λόρκα ανοίγει το παράθυρο της ομορφιάς της ποίησής του που φανερώθηκε στη γενιά μου από τα μελοποιημένα έργα του. Το ίδιο κι ο Καββαδίας.
- Η χαρακτική έρχεται με τις μαγικές εκπλήξεις της, τα άγνωστα μαύρα της και τις πολύ χρονοβόρες της διαδικασίες.
- Εικονογράφησης εποχή τώρα, παραδοσιακά παραμύθια, 11 τον αριθμό, ξεκουμπώνουν πνεύμα ελληνικό, εξαναγκάζουν σε σύνθεση, ελευθερώνουν λύσεις ακόμη και στην παρατήρηση της φύσης για τα καθαρά ζωγραφικά έργα.
- Και κάπου εκεί εμφανίζεται ο Χρήστος Μπουλώτης, κατά βάση ποιητής, πιστεύω, και μετά όλα τα άλλα (επιστήμονας αρχαιολόγος και συγγραφέας), κι αρχίζει το παιχνίδι. Παραμυθένιες ιστορίες φορτισμένες με συγκίνηση, ιστορίες παιχνιδιάρικες, έμμετρες, τραγουδιστές, τρυφερές, συμβολικές. Πολλές ιστορίες. Μέχρι σήμερα.
- Παράλληλα συνεχίζεται η ζωγραφική και ξανά η σπουδή που μετατρέπεται σε βιβλία προσχολικής ηλικίας.
- Παράλληλα, μέχρι σήμερα ακόμη, ημερολογιακές καταγραφές που φανερώνουν την ποίηση που κρύβεται στην καθημερινότητα και την κάνουν κι αυτήν παραμύθι.
- Και ποίηση ξανά. Της Σαπφώς, του Χρήστου Μπουλώτη, του Άδωνη από τη Συρία.
- Κι άλλα κείμενα που ζωγραφίζονται και γίνονται βιβλία. Της Άλκης Ζέη, της Φωτεινής Φραγκούλη, του Παναγιώτη Κουσαθανά, της Λίλης Λαμπρέλλη, της Ζωής Βαλάση, της Μαρίας Αγγελίδου.
- Και μια εμμονή, σαν να την είχα από παιδί, οι επιμήκεις εικόνες που σκίζονται ή κόβονται σε σπαράγματα ή πολύπτυχα ξεδιπλώνονται για να εικονογραφήσουν ό,τι έχει συνέχεια και μαζί αυτονομία.
- Για το τέλος της έκθεσης, το διαχρονικό αφήγημα της λεύκας και του αλόγου του Χρήστου Μπουλώτη, μια επίσης καθαρά εικαστική πρόταση τυπωμένη σε παιδικό βιβλίο, που πάει χέρι χέρι με τη ζωγραφική μεγαλύτερων διαστάσεων.
Γι όλα τούτα, για την ευκαιρία να τα ξαναθυμηθώ, να τα ταξινομήσω και να τα χρησιμοποιήσω προς επικοινωνία μαζί σας, ευχαριστώ τους ξεχωριστούς συνεργάτες από το Βόλο για το πραγματικό τους ενδιαφέρον και τη συμπαράσταση σε όλα τα στάδια. Ευχαριστίες στο πνευματικό κέντρο της Ν. Ιωνίας Βόλου για τη φιλοξενία. Στους δάσκαλους με τα παιδιά που διάλεξαν να επισκευτούν την έκθεση και να την ζωντανέψουν. Και σε όλα τα παιδιά του κόσμου. Και στους συγγραφείς και ποιητές. Και στους δικούς μας δασκάλους, ζωής και τέχνης. Και στο Βιβλίο. Ανοίγει κόσμους στην ψυχή μας.
Ευχαριστώ.
Ν. Ηράκλειο, 25.2.2012
φ.σ.
